Ankara’da Hacı Bayram camisine giderken Otağ kitabevi vardı. Oradan Muhyiddin-i Arabi’nin “Şeytanın Hileleri” adlı kitabını almıştık. Cep boy denilen küçük bir kitaptı. Kendimize çekidüzen vermek ve şeytanın hilelerine karşı uyanık, dikkatli olmaktı niyetimiz. Onun hile ve desiselerinden ne kadar kaçabildik, ne kadar öze inebildik bilmiyorum.
Bu günlerde İz Yayıncılık’tan bir kitap çıktı. Bu kitabı görünce gençlik yıllarımızdaki o hatıra da canlanmış oldu.
Ömer Faruk Dönmez’in yeni kitabı “Şeytan’ın Son Konuşması”[1] akıcı bir üslup ve şiirse
